Deze week ben ik gestart met een serie begeleide intervisie.
De kennismaking hebben we de vorige keer al gehad, dus nu meteen aan de slag met intervisie. De groep bestaat uit teammanagers die ieder eigen verantwoordelijkheden en eigen teams hebben en als managers regelmatig met elkaar overleggen.
Hoe lastig is het trouwens om een probleem naar voren te brengen, een vraag over een situatie op de werkvloer. Ik snap heel goed dat het niet gemakkelijk is om temidden van je collega’s te zeggen dat je een probleem of vraag hebt. Je stelt je behoorlijk kwetsbaar op.
Daarom begrijp ik dat deze eerste keer de meesten een probleem naar voren brengen dat meer met de organisatie te maken heeft en vrij algemeen als een lastig punt wordt ervaren. Maar tot mijn grote verrassing hebben twee deelnemers een zeer persoonlijke werkinbreng. Natuurlijk kiest de groep welke werkinbreng deze keer wordt besproken: de onlangs begonnen reorganisatie. Met de afspraak dat de twee persoonlijke vraagstukken de volgende keer aan de orde zullen komen.
Zo’n organisatieprobleem is niet eenvoudig. Het brengt veel onrust met zich mee. Medewerkers mopperen en deze managers moeten het beleid verdedigen waar ze niet (helemaal) achter staan. Voelen zich klem tussen verschillende belangen. Er wordt veel over gepraat maar de medewerkers en de teammanagers moeten er ondertussen mee dealen. Hoe kun je zoiets in een intervisiemodel anders bespreken?
Een deelnemer gaat de uitdaging aan. Ik begeleid in het anders denken: hoe ervaart de inbrenger de reorganisatie en welke effecten heeft dat probleem op haar eigen werk? Wat doet zij nu anders? Hoe werkt haar probleemervaring door naar haar medewerkers? En hoe op de uiteindelijke output? Wat is haar doel?
Voor de anderen is het een eye-opener om niet van vanzelfsprekendheden uit te gaan maar om bewust-niet-wetend het probleem van een andere kant te belichten.
De inbrenger leert door de verhelderingsvragen te focussen op haar eigen omgang met de reorganisatie. En samen met de andere intervisie-deelnemers wordt op een creatieve manier gezocht naar haalbare veranderingen op korte en wat langere termijn.
En met de eerste verandering gaat ze direct beginnen!
Deze eerste bijeenkomst heeft al veel opgeleverd, zowel voor de inbrenger als voor de anderen. Prachtig om te zien hoe creatief denken zoveel ruimte geeft in een (schijnbaar) vastgelopen situatie.
Ik zie uit naar de volgende keer!